Të enjten në Washington u mbajtë ceremonia e përvitshme e ''Mengjesit Kombëtar
të Lutjeve'', ku përveç Presidentit Obama, zevendës Presidentit Biden dhe ku
përveç anëtarëve të Kongresit Amerikan ishin ftuar mbi tri mijë pjesëmarrës,
udhëheqës dhe autoritetete në fushë të ndryshme nga e mbarë bota. Është kjo një
mbledhje që e organizojnë anëtarët e Senatit dhe të Dhomës së Përfaqësuesve --
të cilët rregullisht takohen në Kongres njëherë në javë për lutje. Këtë traditë
e ka filluar ish-Presidenti Dwight Eisenhower dhe për çdo vit presidenti
amerikan në detyrë, që së bashku me udhëheqësit më të lartë të vendit nuk ka
munguar kurrë nga pjesëmarrja në këtë takim, ku gjithashtu, ftohen dhe marrin
pjesë, jo vetëm personalitete politike dhe fetare, por edhe personalitete të
dalluara në fushë të ndryshme të veprimtarisë njerëzore, nga e mbarë bota. Ky
takim është një rast për Presidentin amerikan dhe për pjesëmarrës të tjerë që
të shprehin besimin e tyre fetar dhe për të reflektuar mbi çështje shpirtërore,
por edhe politike, për veten dhe për vendin e tyre. ''Këjo ceremoni është
domethënse'', u tha të pranishëmve Presidenti Obama, është e rëndësishme ''për
ne -- si komb dhe si popull -- pasi që çdo vit për 61 vjet tani këjo traditë e
mrekullueshme lutjesh ka vazhduar. Mbajtja e përvjetshme e kësaj ceremonie
fletë shumë për ne, sepse vit pas viti, në kohë triumfësh dhe në kohë
tragjedishë, në paqë dhe në kriza, ne mblidhemi së bashku, jo si Demokratë e
Republikanë, por si vëllëzër e motra, si fëmijë të Perendisë. Çdo vit, megjithë
problemet dhe peripecitë e jetës sonë të përditshme, ne caktojmë një mengjes
për t'u mbledhur si komunitet i bashkuar në lutje'', tha Presidenti Obama.
Ai u tha të pranishëmve se i bëri përshtypje leximi gjatë ceremonisë nga teksti
i Librit të Shënjtë drejtuar Hebrejve, se, ''Pa besim është e pamundur që të
kënaqim Perendinë, sepse kushdo që vjen para Tij, duhet të besoj se Ai ekziston
dhe se Ai i shpërblen ata që kërkojnë ndihmën e Tij...jo vetëm për një moment,
ose për një ditë, por për çdo moment dhe për çdo ditë'',të jetës sonë, tha
presidenti amerikan, Barak Obama.
Presidenti Obama u tha pjesmarrësve në Mengjesin Kombëtar të Lutjeve se, ''Si
të Krishterë, ne besojmë në duart e gozhduara të Jezu Krishtit. Por aq shumë
amerikanë të tjerë të cilët përqafojnë dhe besojnë në fetë e tyre --si
myslimanët dhe hebrejtë, hindët dhe sikët si dhe të gjithë Amerikanët që
besojnë por edhe ata që nuk besojnë -- kanë një besim të thellë dhe të
palëkundshëm në kombin e vet.''
Kohët e fundit, tha Presidenti Obama, pata rastin të reflektoja mbi fuqinë dhe
forcën e besimit, duke folur për inaugurimin e tij të dytë për president të
Shteteve të Bashkuara të Amerikës, gjatë të cilit ai vendosi dorën dhe u betua
mbi dy Bibla që ishin përdorur nga dy Amerikanë të mëdhej, atë të Presidentit
Abraham Lincoln dhe Biblën e Martin Luter Kingut, udhëheqësit të të drejtave
civile në Amerikë -- besimi i të cilëve, sipas Z. Obama, bën jehonë edhe sot.
Ishte e pamundur, tha ai, që me atë rast solemn të mos mendoja për këta dy burra
dhe se si të dy këta -- në kohë krize e tragjedie si edhe në periudha të
pasigurta për kombin tonë, ata i këthyen sytë tek Bibla për të kërkuar ndihmë
dhe për të mësuar nga fjala e Zotit -- ashtu siç kanë bërë, ç'prej fillimit të
këtij kombi, aq shumë presidentë, predikatorë, ligjvenës, juristë e të tjerë.
Duke folur për Dr. Luter King-un, Presidenti amerikan tha se ''ne e dimë se Dr.
Kng-u, në Bibël gjënte forcën, në Bibël ai gjënte bindjen dhe në fjalët e Zotit
ai zbulonte të vërtetën mbi dinjitetin e njeriut, nga i cili ai nuk hoqi kurrë
dorë. '' Edhe Presidenti Lincoln, tha Z. Obama kishte momente të tilla, ''pasi
e kishte parë vendin e tij të ndarë e të përçarë, në një luftë që kishte
këthyer vëllain kundër vëllait, dhe familjet kundër njëta tjetrës -- këjo tha
ai ishte një barrë e rëndë për cilindo president'', duke shtuar se, ''në sytë e
presidentit Lincoln, forca e besimit ishte një shënjë përvujtëshmërie që bën të
mundur të njohim kufizimet tona dhe si pasojë ai mundi të shikonte imazhin e Perendisë
edhe në radhët e atyre të cilët ishin kundërshtarë të tij të vendosur'', shtoi
Presidenti Obama.
''Në një demokraci kaq e madhe e kaq e ndryshme si këjo e jona'', vazhdoi ai,
''ne përballemi me lloj lloj opinionesh.'', "˜'Por'' shtoi ai, ''detyra jonë si
udhëheqës në qeveri, ose në biznes dhe si predikues të besimit fetar -- është
që të kalojmë ditët tona me zemër dhe mendje të hapur, duke kërkuar të vërtetën
që ekziston edhe në një opinionin e një kundërshtari, për të bërë të mundur
pajtimin e mendimeve dhe arritjen e marrveshjeve që të rezultojnë -- që ne si
komb dhe si popull të marrim masa dhe veprime konkrete për zgjidhgjen e
problemeve, me të cilat përballemi si komb.''
Duke përfunduar fjalimin e tij të ënjtën para nja 3000 vetave nga Amerika dhe
bota, të cilët morën pjesë në Mengjesin Kombëtar të Lutjeve, Presidenti Obama
tha, "˜'le të mbështetemi në vendosmërinë tonë e cila bazohet në besimin tonë
fetar. Le ti lutemi Zotit që te jemi të denjë i bekimeve të shumëta që Ai i ka
dhënë kombit tonë. Më lejoni gjithashtu që tu them se ne të cilët jemi në
pozita të fuqishme dhe me influencë duhet të jemi ndër ata më me
përvujtëshmëri. Dhe le ti premtojnë Zotit dhe njëri tjetrit, çdo ditë ndërkohë
që dielli lind në Amerikë, se ai diell lind mbi një popull që përpiqet që ta
bëjë këtë bashkim të kombit tonë edhe më të fortë e më të fuqishëm.''
Pas së cilës, Senatori republikan dhe nën-kryetari i ceremonisë, Z. Jeff
Sessions, i cili shpeshëherë është përplasur me Presidentin Obama për çeshtje
të shumëta politike dhe ekonomike, e mbylli ceremoninë duke thenë, në një frymë
mirëkuptimi se, "ne jemi një komb", me një president. "Faleminderit që jeni
presidenti i im. Falemidnerit që jeni presidenti i ynë", përfundoi Senatori
republikan Jeff Sessions.
Comments (0)
Dërgoja shokut
Printo
