KOMUNITETI ÇAM I FIERIT UNIFIKOHET NË MBËSHTETJE TË KANDIDATIT NIMET MUSAJ -
LËVIZJA ÇAME NIS TURIN E FITORES ME SYNIMIN PËR TË FITUAR NGA 3 DERI 5 DEPUTET
NË ZGJEDHJET E ARDHSHME PARLAMENTARE.
Lëvizja Çame në një aktivitet festiv, gjithëpërfshirës dhe masiv, ku në prani
të më shumë se 1.000 përsonave, shpalli sot në qytetin e Fierit, kandidatin e
saj për deputet në këtë qarkë. Kandidati që do të përfaqësoj Lëvizjen Çame në
këtë qark në zgjedhjet e ardhshme do të jetë z. Nimet Musaj.
Z. Musaj deklaroi që do të punojë me mish dhe me shpirt për fitoren dhe suksesin
e Çamërisë pa devijuar kurrë dhe për asnjë rast nga misioni i tij fisnik.
Komuniteti Çam i Fierit me pjesëmarrjen masive të tij konfirmoj sot mbështetjen
pa rezerva për djalin e tyre, z. Musaj dhe deklaruan që do ashtu, të gjithë së
bashku do të vijojnë fushatën për të garantuar fitoren e padiskutueshme.
Lëvizja Çame u shpreh sot ndërmjet kryetarit të saj, z. Artur Dojaka se festa e
fitores sapo ka filluar. Sot është dita e parë ku të gjithë në clirohemi nga
pengje, premtime dhe mashtrime të së shkuarës për të ndërtuar një të ardhme të
paqshme, të sukseshme dhe afër Çamërisë sonë.
Lëvizja Çame është e gatshme dhe ka marrë përsipër të gjitha përgjegjësit
historike për ta kthyer këtë fitore jo vetëm në mandate deputetësh por në një
zgjidhje reale dhe përfundimtarë të kauzës sonë Çame.
Ne jemi të gatshëm për bashkëpunim me cdo individë, forcë apo institucion i
cili është i përkushtuar ndaj Çështjen Kombëtare Shqipëtare dhe ka synime
konkrete dhe serioze në përmbushjen e këtij misioni.
Jemi gati të përballemi me Historinë, të kryejmë me sukses pjesën tonë dhe të
sigurohemi se do ta përmbushim me sukses amanetin tonin, theksoj z. Dojaka.
Lëvizjes Çame sot ju bashkëngjit profesori edhe historiani i nderuar z.
Hajredin Isufi. Z. Isufi theksoj që ndihet i lumtur ti bashkohet një grupi me
motive të qarta patriotike, që është i hapur të pranoj në gjirin e vet
intelektual jo vetëm për ti pasur për fasadë por për të udhëhequr mendimin dhe
veprimin patriotik të kësaj Lëvizjeje. I zhgënjyer nga përfaqësimi i mëparshëm
dhe rezultatet negative profesor Isufi vjen sot si një vlerë e shtuar e
Lëvizjes sonë.
P.S. Bashkëlidhur gjeni fjalën e plotë të Kryetarit Artur Dojaka dhe foto të
aktivitetit të sotëm:
Vllezër dhe Motra,
Miq e të ftuar,
Nuk eshte rastësi që gjendemi të mbledhur këto sot. Me dhimbje i dëgjova
parafolësit dhe sinqerisht ndihem i prekur nga cka dëgjova. Sepse përjetimet e
tyre janë fatëkeqësisht të njëjtat me ato të secilit prej nesh.
Kemi vite që përpiqemi për Çamërinë tonë dhe ende ndihemi shumë larg saj.
Të ashtuquajturit përfaqësuesit tanë, Na premtuan Çamërinë, Na thanë që do të
shkonim së shpejti në Çamëri, madje u caktua edhe 27 Qershori i vitit të kaluar
që do të mblidheshim në Gumenicë, na premtuan që të moshuarit tanë sdo ti
ndalonte më njëri në kufi, madje na thanë që të gjithë sëbashku të organizuar
me autobuzë do ti conim ata drejt e në Çamëri, Premtuan që këtë Vit të Ri do të
ishte gati Memoriali i Varrezave të Kllogjerit, shtëpia e Hasan Tahsinit dhe
shumë fjalë e premtime të tjera si këto, vecse për konsum publik.
Premtuan që progresi drejt Çamërisë do të ishte i pakthyeshëm dhe do të ishte i
prekshëm për të gjithë.
A shihni ju që të jetë bërë ndonjë hap drejt zgjidhjes së Çështjes Çame!? Unë
them jo. Nuk është bërë një ecje e menduar mirë dhe rezultative në zgjidhjen e
kësaj plage të rëndë.
Në këto ditë entuziazmi për të festën e 100 vjetorit të Shqipërisë, kemi ende
një peng shumë të madh, që është Çamëria.
Ky peng dhe ky amanet i prindërve tanë nuk po mbahet, jo vetëm për shkak të
rrethanave të rënda historike, por edhe për shkakun tonë. Unë jam pjesë e këtij
komuniteti të madh në Shqipëri dhe ju kujtoj se ne, çamët, jemi një komunitet
shumë i madh dhe shumë vital.
Mjafton t'ju kujtoj se shumica e prindërve tanë erdhën në Shqipëri, nga tokat e
tyre në Çamëri, vetëm me rrobat e trupit...! Kanë kaluar rreth 70 vite dhe
tashmë, çamët janë të integruar në çdo aspekt. Janë mjekë, juristë, bankierë,
zanatçinj dhe biznesmenë shumë të mirë.
Anëtarët e komunitetit tonë i gjen tashmë, në çdo parti, grupim politik,
shoqëror dhe ekonomik. Kemi shumëçka të mendojmë ndryshe nga njëri-tjetri, por
ajo që na bashkon është AMANETI për tokën tonë, Çamërinë.
Për këtë amanet duhet të punojmë që të gjithë.
Përfaqësimi politik të këtyre tre viteve nuk ka humbur vetëm kohën, por ka
humbur edhe rrugën drejt Çamërisë.
PDIU është atrofizuar, sepse strukturat nuk ekzistojnë, partia e gjitha ka
mbetur në duart dhe sirtaret e zotit Idrizi dhe ky i fundit bredh me vulë në xhep.
Mes nesh ka djem e vajza shumë të zotë, inteligjentë dhe dinjitozë që do të na
përfaqësojnë denjësisht në çdo fushë.
Ne, në këto tre vitet e fundit, patëm rastin të kishim përfaqësim politik
direkt në Kuvend, por a e kanë bërë detyrën e tyre zotërinjtë përfaqësues? Unë
them jo. Ajo që ata bënë, jo vetëm që nuk përmbushi pritshmërinë që kishte
komuniteti, por në shumë raste është një kthim mbrapa.
Ne, çamëve, nuk na duhen fjalime patetike në Kuvend, por aksionet konkrete.
Aksion që do të thotë, presion pozitiv dhe lobim nga të gjitha krahët politikë
për Çështjen Çame. Zoti (Shpëtim) Idrizi flet akoma pas 3 vjetëve si turist i
çështjes çame dhe jo si njeriu i cili është përgjegjësi kryesor përpara
komunitetit për dështimin e deritanishëm.
Ai flet për zgjidhje të çështjes sonë dhe vetëm mbas tre vjet e gjysmë heshtje
dhe dhjetra thirrjeve publike të komunitetit tonë nëpërmjet Lëvizjes Çame,
papritur Idrizi na vjen me një "surprize" ne xhep, që siç duket nga të gjitha
gjasat është një produkt personal, ashtu si edhe xhepi i tij.
Ky vendim aspak transparent i Idrizit nuk shoqërohet qoftë edhe me një
vendimarrje pro-forma nga Partia pa struktura që ai drejton apo me ndonjnë
spjegim të vogël mbi autorët e rezolutës dhe grupin e punës nëse ndonjë herë ka
egzistuar një i tillë.
Rezoluta për Çamërinë është një çështje me shumë rëndësi në Komunitetin Çam.
Nuk jemi në dijeni të asnjë diskutimi të hapur me Komunitetin dhe përfaqësuesit
e tij. Nuk jemi në dijeni të jenë thirrur aktorët dhe faktorët e rëndësishëm të
këtij Komuniteti për t'u konsultuar, apo ndarë së bashku me ta mendimet për
mënyrën dhe variantin më të mirë të mundshëm të kësaj Rezolute. Ndërkohë
mungojnë konsulencat me ekspertë të së drejtës ndërkombëtare, diplomatë,
historianë, politikanë etj.
Me keqardhje vërejmë se u deshën mbi tre vjet e gjysëm për të përgatitur 13
rreshta. A është Idrizi i paaftë sa ti duhet kaq kohë në dispozicion për të
shkruar një draft të tillë?
Nëse po, për analogji asnjë nga ne nuk besojmë të jetë i gjallë e të presë një
hap konkret drejt zgjidhjes së kësaj çështjeje, pasi koha që do ti duhet
Idrizit në këtë rast do ti kalojë disa breza.
Përse nuk e paraqiti këtë rezolutë kur ajo të kishte një mundësi reale për t'u
votuar në Parlament? Përse nuk u kushtëzua kjo rezolutë me shkëmbimin e votave
të dy deputetëve të PDIU-së të cilët kanë votuar gjithshka, ç'duhej e ç'nuk
duhej votuar në këto vite?
Deputetët e PDIU-së i kanë siguruar Parlamentit me votat e tyre dhe kuorumin
për ligjin e censusit, kufirin detar, votimin për Presidentin e kryeprokurorin,
si dhe shumë ligje të rëndësishme të këtij Parlamenti.
Për votat e tyre zotërinjtë nuk kanë vënë asnjë herë si kusht Rezolutën Çame,
apo ndonjë çështje tjetër të rëndësishme për Komunitetin. Përkundrazi, janë
orientuar drejt tenderave dhe një morì drejtori matrapazësh të cilat tashmë
përbejne thelbin e aksionit politik te drejtuesve te PDIU-së.
Tashmë që retorika nacionaliste është rritur kaq shumë nga të gjithë faktorët
politikë në vend Idrizi ndihet totalisht i sfumuar në mos egzistencën e tij
politike? Mos ndoshta veprimet konkrete dhe deklaratat e drejtuara atij së
fundmi nga Komuniteti Çam po e detyrojnë atë që për sy e faqe të paraqesë me
urgjence një draft të tillë?
Parlamenti Europian po i kërkon Shqipërisë me anë të një amendamenti të veçantë
të ulë retorikën nacionaliste, gjithashtu aletati ynë më i madh SHBA kërkon të
njëjtën gjë. Ky është momenti më i volitshëm sipas Idrizit për ta paraqitur
këtë draft rezolutë?
Të gjitha këto argumenta na bëjnë të besojmë që makiazhi i rradhës i Idrizit
vjen shumë vonë, në një moment delikat për vendin tonë në raport me
ndërkombëtarët dhe mbi të gjitha jo për qëllim patriotik apo parimor të tij.
Komuniteti Çam, ashtu si edhe politika shqiptare nuk mund të gënjehet nga
pseudo patriotizmi i Idrizit. Mister është fakti se cilët kërkon ai të
mashtrojë me këto lëvizjet e fundit në mandatin e tij të fundit.
Komuniteti Çam në vite e ka përgatitur draft-rezolutën për Çamërinë dhe e ka
atë si një gur të rëndësishëm në themelin e tij.
Lëvizja Çame jo më kot e ka denoncuar paaftësinë e Idrizit që në tre vite e
gjysëm e la në harresë një çështje kaq të rëndësishme të Komunitetit tonë.
Levizja Çame konsideron tepër të rëndësishëm miratimin e çdo Rezolute që dënon
genocidin ndaj shqiptarëve të Çamërisë dhe i kthen atyre të drejtat e plota
sipas konventave ndërkombëtare.
Vllezër,
Ta themi hapur dhe Pa hezitim, Lëvizja Çame mbështet fuqimisht cdo rezolutë për
Çamërinë pa asnjë mëdyshje.
Ajo që na mbush zemrën me hidhërim është keqpërdorimi i Çështjes Çame për përfitime
personale dhe elektorale pa marrë parasysh dëmin që na sjell të gjithëve ne si
komunitet.
Themi hidhërim, sepse mesa po duket nëse dëshiron të shkatërosh përfundimisht
një proces thjesht paraqite në mënyrë të gabuar dhe në kohën e gabuar.
Rezoluta nuk është një çështje inati apo kokëfortësie. Rezoluta është një
amanet që nuk mund të përdoret për të shpëtuar gjendjen mjerane, politike në të
cilën ndodhet lidërshipi i PDIU-së.
Rezoluta është aq e shenjtë për ne dhe komunitetin tonë sa duhet të jesh totalisht
i papërgjegjshëm ta përdorësh atë sa për të larë gojën karshi komunitetit, pa
qënë i sigurt për mbarëvjatjen e saj.
Andaj Lëvizja Çame nuk do të hezitojë të kundërshtojë çdo përdorim të Rezolutës
Çame apo çështjeve të tjera të rëndësishme të Komunitetit tonë për interesa
elektorale nga kushdo qoftë.
Nëse e mbani mend Idrizin, në fillimet e tij si turist në PDIU, përsëriste pa
pushim nja 2 a 3 fjali standart që koha e tregoj që ishin thjesht trillime.
Bënte be e rrufe ky individ që sdo të bënte marrëveshje me askënd që në thelb
nuk do të bazohej tek Çështja Kombëtare dhe ajo Çame. Do të bënte cdo përpjekje
për të krijuar konsesus dhe të merrte aprovimin e partive parlamentare për të
aprovuar Rezolutën Çame.
Ku gjendemi sot vllezër? Sot vëmë re që konsesusi i partive të mëdha akoma nuk
është shprehur dhe kjo pritje po zgjat.
Sot vëmë re që të gjitha negociatat e këtij individi me qeverinë kanë qënë
thjesht për drejtori dhe matrapazllëqe, për të emëruar miqtë e tij, ustallar të
vjetër të doganave dhe tatimeve. Kjo sjellje e ka përbaltur komunitetin tonë Çam dhe nuk ka shërbyer aspak për arritjen e një konsesusi ndërmjet forcave
politike për rezolutën çame.
Komuniteti Çam mezi e priste aprovimin e kësaj rezolute ndërkohë që Idrizi
impenjohej më mish e shpirt për patenta e zhavore, drejtori barnash.
Lëvizja Çame ka më shumë se një vit e gjysmë që e ka ngritur zërin, duke
kërkuar të mos devijohej nga misioni dhe amaneti ynë.
Idrizi nuk na dëgjoj. Madje i quajti herezi këshillat dhe sygjerimet tona. I
udhëhequr nga marria e përfitimit personal nuk pranoi kurrë të diskutonim
hallet dhe problemet e komunitetit tonë, madje na shpalli edhe Armiq.
Armiq se ja tham në sy që ke devijuar, se i tham në sy që jemi këtu për Çamërinë dhe jo të bëhemi pjesë e pazareve të tija personale.
Armiq se nuk pranuam të bëheshim peng apo pjesë e Xhepit të tij.
Nga fjalët te veprat ka një ndryshim shumë të madh, në veçanti kur bëhët fjalë
për një personazh si zoti Idrizi. Ju kujtohet studioja ligjore e huaj që do
mbronte çështjen çame? Ku është tani? Shpëtim Idrizi e di, por edhe ne e dimë
të vërtetën. Është mirë që ai ta sqarojë se përse keqpërdori emocionet e
komunitetit çam për një çështje kaq të ndjeshme!
Ndërkohë që ne prisnim Idrizin të ndërkombëtarizonte çështjen tonë, jemi të
sigurt që zotin Idrizin në institucionet europiane e njohin jo për çështjen
çame, por për votën pro regjimit të Azarbajxhanit që binte ndesh me Konventën e
të Drejtave Themelore të Njeriut.
Presioni i zotit Idrizi, se do të
japi dorëheqjen, nuk i vlen askujt. Çështja çame është shumë më e madhe se
karriera e tij politike dhe ky lloj përbetimi është një turp i madh, është një
lloj përgjumje në të cilën ai tenton të vendosë komunitetin për të mos t'i
kërkuar llogari për gjithë këto vite të humbura.
Ne, si Lëvizje Çame, e shikojmë këtë qëndrim të Shpëtim Idrizit si një dredhi
të rradhës dhe si rrjedhojë edhe deklarimin e tij se do bëhet theror nëse nuk
miratohet rezoluta came deri në dhjetor.
Çështja Çame është një nga çështjet thelbësore kombëtare, andaj dhe çdo emër i
përveçëm është një hiç përpara saj. Kjo çështje është shumë më e madhe se
Shpëtimi, Arturi, apo çdokush tjetër, sepse është një AMANET që po kalon nga
brezi në brez dhe ne duhet të bëjmë vetëm detyrën tonë në shërbim të tij. Zoti
Idrizi nuk tremb dot askënd me këtë "kërcënim".
Dorëheqja, ashtu si dhe çdo përpjekje tjetër e tij, nuk janë më shumë se një
flluskë sapuni. Ne, si Lëvizje Çame, duam t'i japim këtij proçesi rrugën e
zgjidhjes. Jam i sigurtë se në rrugën tonë edhe Shpëtimi do ndjehet më mirë, të
paktën shpirtërisht. Do t'i jepja pak të drejtë nëse Zoti Idrizi do ishte më
dinjitoz, nëse ai do t'i bënte thirrje komunitetit çam që të protestonte para
Kuvendit derisa rezoluta çame të miratohej.
Idrizi tashmë e ka treguar se nuk është politikan i aksionit patriotik dhe
social, por bën thjesht pazare meskine personale për të cilat ne, si çamë, jemi
shumë të indinjuar dhe të fyer. Në këtë rast, nuk është dorëheqja akti final i
larjes së duarve më komunitetin tonë. Z. Idrizi duhet të dalë dhe të japë llogari
për dëmin që i ka shkaktuar çështjes çame në gjithë këto tre vite të humbura.
Miq,
Nëse ju kujtohet, ishte PDI e më pas PDU dhe tani është një forcë e vetme PDIU.
Por, a po plotëson kjo parti pritshmëritë e komunitetit? Unë mendoj që jo, dhe
nuk jam i vetëm në këtë mendim, janë me mijëra e dhjetra mijëra çamë që e
shohin në mes të ditës se si AMANETI këmbehet me para. Po, po, me para!
Këta individë e kanë bërë pis gjithë përpjekjen e komunitetit për zgjidhjen e
çështjes sonë të përbashkët. Ne nuk i shikojmë aspak drejtuesit PDIU-së në krye
të aksionit politik për çështjen tonë. Kjo parti është kthyer në parti qokash
dhe pazaresh për një vend pune, etj.
Vllezër dhe motra,
Akoma dhe sot nuk kemi një rezultat të prekshëm, i cili të jetë lehtësisht i
vlerësueshëm, si në anën cilësore të arritjes së tij, po ashtu edhe në anën
sasiore të përfituesve nga komuniteti ynë.
Nuk vihet në diskutim se edhe drejtuesit e PDIU-së që na e humbën kohën gjithë
çamëve, e duan zgjidhjen e çështjes sonë të përbashkët. Nuk është sukses të
bësh një hap para, që ishte formatimi politik-elektoral i komunitetit tonë e më
pas të bësh 99 hapa pas, duke bërë pazar me votat e çamëve.
Ky nuk është sukses, por dështim shumë i rëndë në rastin më të mirë dhe një
tradhëti e madhe, në rastin më të keq.
Besoj se pas këtij shpjegimi përgjigjia se përse ne, komuniteti çam, krijuam
Lëvizjen Çame, është e qartë. Ne duam që çështja çame të ringjallet. Deri më
tani është keqpërdorur për efekte elektorale, konjuktura të çastit dhe
përvetësime personale.
Në këtë situatë të vështirë në të cilën gjendemi Lëvizja Çame vjen si një
lëvizje patriotike brenda komunitetit të shqiptarëve të Çamerisë. Kjo Lëvizje
është krijuar për të promovuar dhe çuar përpara faktorin politik të këtij
komuniteti.
Komuniteti i ynë, duke e parë veten të pa-përfaqësuar politikisht dhe të
nëpërkëmbur nga të vetshpallurit përfaqësues të tij, vendosi të krijojë këtë
Lëvizje brenda tij. Ne nuk duam të bëhemi pazarxhinjtë e rradhës, por të
ndreqim përfaqësimin tonë politik. Synimi ynë nuk është pushtet dhe para.
Ne duam që të çojmë në rrugën e duhur energjitë dhe përpjekjet e përbashkëta
për çështjen tonë të madhe. Ne jemi kudo në mbështetje të përpjekjeve për
çështjen çame dhe në vijën e parë të përpjekjes për të krijuar një front të gjërë
mbarëkombëtar për Çamërinë.
Të tronditur nga Lëvizja Çame janë vetëm ata individë që abuzojnë me çështjen
tonë.
Ata që energjitë dhe dëshirat e shumë çamëve i keqpërdorën dhe i kthyhen në
Pazar. Ata po, nuk ndjehen aspak rehat sepse te NE dhe idealet tona shohin një
pasqyrë që ju tregon se sa të shëmtuar dhe të përbaltur e kanë imazhin e tyre.
E si mund të tallesh me Çamërinë?! Ai është një amanet i madh, amanet gjaku, të
cilin të gjithë e kemi në dejet tona brez pas brezi.
Lëvizja Çame është krijuar për të vënë në lëvizje gjithë kauzën tonë. Sot jam
unë në krye, nesër do të jetë dikush tjetër dhe kështu me rradhë derisa të
arrijmë më të mirën për Çamërinë tonë. Ne jemi shumë, shumë më shumë se ç'mund
të mendohet sepse nuk jemi një grupim njerëzish me interesa të ngushta, por
jemi të lidhur me një AMANET të përbashkët, "Çamëria është e jona".
Ne jemi këtu për të ndërtuar dhe vënë në jetë një proces, i cili do të shërbejë
si rregullator për përfaqësimin tonë politik në Kuvendin e Shqipërisë dhe do të
hartojmë dhe zbatojmë një strategji shumë të qartë dhe efikase për çështjen
tonë.
Synimet tona janë shumë më larg dhe shumë më të mëdha se një proces zgjedhor,
se zgjedhjet e 2013 apo edhe më tej. Ne jemi bijtë e atyre që pritën me dekada
për të riparë shtëpitë, ullinjtë, rrugët e burimet ku ata pinë ujë të vegjël.
Nuk ka asnjë lidhje mes detyrimit, mallit të papërshkruar dhe zgjedhjeve të
2013.
Votimet e ardhshme janë një hap të cilin ne s'duhet ta hedhim gabim. Komuniteti
çam duhet të përfaqësohet me figurat më të mira, më të përgatitura, më të
shkolluara dhe më të panjollosura në Kuvend. Të bashkuar mbi këto parime mund
të arrijmë atë çka pret komuniteti ynë nga përfaqësimi i tij politik. Kjo
çështje nuk ecën më përpara me përfaqësimin aktual, çështja jonë tani kërkon
"ajkën" e burrave të këtij komuniteti për t'i dalë për zot.
Komunitetit çam i mungon vetëm Çamëria. Ne jemi të aftë të rregullojmë
gjithçka, jetën dhe punën tonë. Ne jemi prezent në çdo fushë, por ajo që na
mbetet peng është atdheu ynë, tokat tona, shtëpinë tona, varret e të parëve
tanë.
Çështja jonë e ka një zgjidhje dhe ajo duhet arritur. Ne duhet të dalim nga
folklorizmi sa për sy e faqe dhe të bëjmë hapa konkrete drejt saj. Duhet të
fillojmë që të bindim vëllezërit tanë këtu në Shqipëri që të miratohet rezoluta
çame. Ne nuk na duhen targa e pazare, por na duhet diplomacia.
Ne duhet të luftojmë që të kemi bijtë tanë më të mirë në krye të diplomacisë,
në mënyrë që të jenë ata që të flasin ashtu siç duhet për të treguar dhe
kërkuar të drejtat tona. Ne thjesht duhet të ecim në rrugën e duhur dhe nuk
kemi më kohë për të humbur me ankthet dhe makthet e ndonjë individi
rrugëhumbur, që në panik po na bën dëm çdo ditë e më shumë. Koha nuk pret,
Çamëria ka nevojë për ne dhe i duhemi sot!
--
Artur Dojaka
Nimet Musaj
Prof Hajredin Isufi
Pamje nga salla
Pamje nga salla e aktivitetit