VOAL - Online Zëri i Shqiptarëve - SERBIA E TRAJTON EDHE SHQIPËRINË ME FUSNOTËNga SKËNDER BUÇPAPAJ

Ndeshja kundërthënëse e 14 tetorit 2014, të mos harrojmë kurrsesi, u parapri nga disa lëshime joparimore që Tirana ia bëri Serbisë dhe që iu kthyen asaj (Tiranës) në bumerang nga UEFA dhe nga Serbia.

Duke pasur ndërmjet UEFA-n, Federata Serbe e Futbollit i kërkoi paraprakisht Federatës Shqiptare të Futbollit që ndeshja të luhej pa praninë e tifozëve (dashamirësve) shqiptarë të futbollit. Federata Shqiptare e Futbollit pranoi që kombëtarja shqiptare të shkonte në takimin me kombëtaren serbe pa u shoqëruar nga tifozët e saj, në një stadium ku do të ishin të pranishëm vetëm tifozët e kombëtares kundërshtare.

Gjithnjë nëpërmjet UEFA-s, Federata Serbe i kërkoi Federatës Shqiptare që kombëtarja dhe shoqëruesit e saj të mos kishin asnjë simbol shtetëror apo kombëtar të Shqipërisë. Federata jonë pranoi të shkonte me kombëtaren tonë në kryeqytetin e Serbisë krejtësisht e zhveshur nga çdo identitet kombëtar. Doli, pra, se identiteti sportiv nuk është i mjaftueshëm për një kombëtare, aq më tepër, për një kombëtare të një sporti aq popullor dhe aq përfaqësues, siç është futbolli.

Agresiviteti i palës pritëse filloi që në atmosferën e krijuar në ditët para ndeshjes, me paralajmërimet se nuk do të lejohej asnjë tifoz me përkatësi shqiptare që të vinte këmbë në stadium dhe me lajmërimin e masave të rrepta për të mos lejuar infiltrimin e asnjë shqiptari qoftë edhe nga vetë Serbia në stadium apo në mjediset rrethuese.

Kishim kështu palën vajtëse, me skedë krejt të bardhë, përballë palës pritëse, me skedë krejt të zezë të bëmave të saj.

Pala shqiptare, siç jemi të gjithë dëshmitarë, pranoi të shkonte në Beograd, si breshka tek nallbani. Shqipëria, zyrtarisht anëtare e bashkësisë ndërkombëtare, anëtare e NATO-s, kandidate e Bashkimit Evropian, në aspektin sportiv - anëtare e UEFA-s, anëtare e FIFA-s dhe e të gjitha organizatave e organizmave sportive që ekzistojnë në botë, pranonte të shkonte nudo, siç i thonë garipat 'lakuriq me duar në xhepa'.

Praktikisht u dëshmua se edhe Shqipëria (pra, jo vetëm Kosova) trajtohet me fusnotë nga Serbia.

Nga çasti i zbritjes prej avionit në aeroportin e Beogradit deri në çastin e hypjes në avion për t'u kthyer në Shqipëri, kombëtarja jonë dhe shoqëruesit e saj u mbajtën në gjendje arresti nga pala pritëse. Himni kombëtar shqiptar nuk u dëgjua për asnjë çast gjatë ekzekutimit të tij. Kryetari i FSHF, i vetmi që kishte në anën e majtë të xhaketës një simbol kombëtar, u kërcënua të nxirrej nga stadiumi. Në asnjë çast, para, gjatë dhe pas ndeshjes nuk pati një atmosferë normale, as në minimum të çdo minimumi, për zhvillimin e ndeshjes. Ishte një horror klasik që mund të transplantohet në çdo film alla hitchkockian.

FSHF-së iu dhanë paraprakisht argumentet e mjaftueshme nga pala pritëse që ajo të refuzonte zhvillimin e ndeshjes në Serbi. Nuk kishte precedentë dhe ai i 14 tetorit 2014 është i vetmi e do të mbetet i tillë për shumë kohë, kur një kombëtare tifozët e së cilës nuk janë dënuar, madje nuk kanë marrë asnjë vërejtje nga ndonjë instancë sportive apo juridike ndërkombëtare të pranojë, pranon të bëjë një lëshim të tillë. Nuk kishte precedentë as nuk ka për të pasur kurrë mbas atij të 14 tetorit 2014 ku një kombëtare të dërgohet pa asnjë simbol kombëtar. Plus këtyre - nuk ka asnjë precedent ku një federatë të trajtohet në atë mënyrë si u trajtua, që të mos protestojë prej çastit të parë e deri në kthimin sa më urgjent në Atdhe, tek instancat më të larta evropiane dhe ndërkombëtare të futbollit. Nuk ka asnjë precedent as nuk do të ketë mbas këtij, ku një shtet të mos e ngrejë botën në këmbë përballë asaj torture dhe makthi ku ndodheshin qytetarët e saj, sportistë dhe shoqërues të tyre, në vendin pritës. Nuk ka asnjë precedent as nuk ka për të pasur kurrë që instancat kombëtare, të futbollit, të shtetit, të politikës, të presin reagimin e palës kundërshtare e pastaj të reagojnë ndaj asaj mizorie që ndodhi më 14-15 tetor në Beograd kundër nesh.

E kundërta është me palën pritëse. Fenomeni i huliganizmit është shoqërues i tifozëve të sportit serb në çdo stadium, në çdo pallat sporti, në çdo arenë prej vitesh e vitesh, në Serbi dhe jashtë saj. Vetë vendi nga vjen trajneri i nderuar i kombëtares sonë të futbollit është dëshmitar sesi, në Gjenovë, ndeshja e kombëtares së vendit të tij me kombëtaren e Serbisë u shndërrua në arenë përleshjesh, tymi flakësh, paniku dhe terrori. Ky ishte një argument tejet i pakundështueshëm që pala shqiptare të refuzonte të shkonte në Serbi më 14 tetor 2014.

Shorti e deshi që ndeshja e parë midis dy kombëtareve të luhej në Beograd. Nëse shorti do të kishte qenë i tillë që kjo ndeshje të ishte luajtur më 14 tetor në Shqipëri, kudo në stadiumet tona, është absolutisht e sigurt se tifozët serbë do të ishin pranuar sa do ta kishin lejuar kapacitetet e stadiumeve tona dhe do t'iu lejoheshin me vete jo një apo një mijë flamuj të tyre kombëtarë, por aq sa të kishin dashur ata vetë. Pritja që do t'i bënte Shqipëria Serbisë do të ishte antitezë totale e pritjes që Serbia ia akordoi Shqipërisë.

Gjatë këtyre ditëve pas ndeshjes unë i kam dëgjuar të gjithë emrat e jofutbollistëve tanë që ishin në Beograd më 14-15 tetor 2014. Asnjëri prej tyre asnjëherë më parë nuk kishte shprehur fjalë josimpatie ndaj vendit ku po shkonin. Madje, ata mëtonin të thyenin paragjykimet e ndonjë romantiku të vonuar të Tiranës, me vizitën që do të bënin në Beograd. Ndoshta edhe i kishin gati draftskenarët e dokumentarëve të tyre në këtë sens. Kjo mendësi dhe kjo bindje ka mbizotëruar tek pala shqiptare në tërësi para 14 tetorit 2014.

Nëse pala pritëse kishte e ka arsyet e veta për të bërë rolin e saj sadist, nuk kishte e nuk ka asnjë arsye që pala pritëse të pranonte apo të pranojë rolin e paracaktuar mazohist.

©
KUVENDI I KOSOVËS - VENDIMET QË MUND TË MERREN ME SHUMICË TË THJESHTË NUK KA PSE TË SHTYHEN PËR MË VONË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

8 QERSHORI - NYJA GORDIANE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
E Mërkurë, 10.01.2014, 10:55amPAPA YNË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

E Hënë, 09.22.2014, 08:47am

PRESIDENTJA E HODHI GURIN NË LUMË, NJË MIJË TË ZGJUAR NUK E NXJERRIN
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
E Mërkurë, 08.27.2014, 06:59am
TRI JOTË JETIKE TË KOSOVËS
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

E Shtunë, 08.23.2014, 09:05am

REFORMA ORIGJINALE E KRYEMINISTRIT RAMA
Domosdoshmëria e një revanshi femëror në zyrat e partisë dhe të shtetit
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

E Hënë, 08.18.2014, 08:25am
PRANDAJ KUVENDI I RI NUK PO LICENSOHET
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

E Mërkurë, 08.06.2014, 02:30pm

KOSOVA POST-TRAUMË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ

E Premte, 08.01.2014, 04:58pm