Të mund të renditësh numrin e problemeve që hasim apo të flasësh për fenomenin e përsëritur, ku shumë vetë ankohen sistematikisht e në mënyrë të pavarur, pikerisht për të njëjtin shqetësim, është një ndërrmarje vërtetë e vështirë.
Për më tepër sa i larget mund të na duket çasti që do gjendemi pré e një veprimi arbitrar e të padrejtë administrativ, i çfarëdo natyre qofte ai ,aq dhe i afërt, mund të jetë në të vërtetë ai, për të gjithë ne.
E pastaj të përjetosh kohën e përpjekjeve, për të zgjidhur këtë padrejtësi, do të thotë të jesh duke jetuar një makth të vërtetë, e mbase dhe makthi në këtë rast, do ishte më mirë.
Të jesh subjekt i një veprimi arbitrar e të padrejtë administrativ apo, më qarte shpjeguar, personazh i skenareve që lidhen dendur me faturimin e pasaktë të energjisë, ujit a telefonit, apo personazh i konflikteve të punës, nuk përbën aspak çudi.
E kotë të revoltohesh apo të përpiqesh të gjesh alternativa të thjeshta për kontestimin e vendimit, apo, më tepër akoma, të diskutosh një zgjidhje të shpejtë të problemit.
Ka vetëm një alternative zgjidhjeje: t'i drejtohesh gjykatës.
Nëse gjykata do të konsiderohet si alternative, atëherë përpara se të entuziazmohemi le të kryejmë më parë llogaritë.
Të konsiderosh së pari alternative gjykatën, e cila nga ana e saj është e zhytur në një oqean procesesh gjyqësore, civile edhe penale, do të thotë që nuk kemi konsideruar aspak kohën shumë të gjatë që do të na rrëmbejë ajo...
E pastaj të konsiderosh alternative gjykatën, pa marrë parasysh shpenzimet e larta që do të perplasen tek ne, e që mbase do të kapërcenin edhe vlerën e asaj për të cilën ne luftojmë, do të thotë të kesh gjetur dështimin që nga pika e nisjes
Për të mos harruar më tej faktin shumë të rëndësishëm se këto gjykata, duke qenë të mbingarkuara nga proceset gjyqësore, së bashku me njerëzit e stresuar nga vonesat e tyre, do të orientohen më së thjeshti drejt veprimeve korruptive .
E sikur e gjithë kjo të mbaronte këtu .....
Për ironinë e fatit, titullari apo përfaqësuesi ligjor i institucionit publik, që ne padisim, ndërkohë problemet tona nuk i mbart aspak.
Titullari i institucionit publik ka juristë në institucionin e tij, të cilët nuk i duhet as t'i paguajë e as të shqetësohen për kohëzgjatjen e procesit gjyqësor.
Por ajo që është më paradoksale dhe që qëndron në top list është fakti se pala nga ne e paditur nuk interesohet aspak për rezultatin e këtij procesi e as për pasojat e aktit të padrejtë administrativ që vetë ka nxjerrë.
Kjo do të thotë që nëse ne, pas shumë e shumë kohësh do të kemi fituar çështjen në gjykatë, nuk do të ketë humbës, sepse humbësi vendoset përballë rregullave e detyrimeve ligjore, dhe për më tepër zbatimit të tyre, e jo përballë ndonjë përgjegjësie.
Si konkluzion duket se të drejtat tona jo vetëm nuk janë të mbrojtura, por ato janë të cenuara e në rrezik. Palët nuk janë as minimalisht në pozita të barabarta dhe ligji duket se ka humbur epërsinë e vet.
Por këtu bëhet fjalë për interesat tona. Ato nuk mund të tregtohen, as të mbrohen nga bindjet dhe frymëzimet boshe politike, por si fillim nga gjykimi e arsyeja.
Ndalemi tek kjo e fundit, sepse është arsyeja ajo që dëgjon të kumbojë sirenën e emergjencës,duke paralajmëruar ardhjen e gjykatës administrative.