U bë më se një muaj prej kur, papriturepakujtuar, u nda nga jeta artisti i
shquar tropojan, miku im që nga rinia jonë e hershme, Bashkim Gjyriqi. Saga e
tij, saga e një njeriu të realizuar mund të përmblidhet në fjalët: Pati një
jetë jo të gjatë, por pati një jetë të përmbushur. Dhe është një shembull më
vete se si një njeri me rol vendimtar në zhvillimet lokale, pamohueshëm e gjen
veten të projektuar në rrafshet e vlerave kombëtare.
Bashkim Gjyriqi ishte biri i një familjeje intelektuale nga Kolgecaj. Pak më
lart kullës madhështore ku lindi dhe u rrit Bashkimi, do të ishin selitë e
vjetra të institucioneve kryesore të rrethit të Tropojës, pak më poshtë asaj
kulle do të ishin selitë e reja të këtyre institcioneve. Pra, kulla do të ishte
në qendër të qendrës së qytetit Bajram Curri, i cili që nga mesi i viteve
Pesëdhjetë do të ishte qendra e rrethit të Tropojës. Dhe në qytetin e ri do të
vinin zyrtarët e parë të rrethit, shumë prej tyre tropojanë. Në këto rrethana,
familja e Bashkimit do të kishte ndikim themelues në mënyrën e re të jetës
qytetëse në Bajram Curri.
Fare pak më lart kullës malësore të Bashkimit ndodheshin edhe blirët e
Kolgecajve, më vonë blirët e Bajram Currit. Ishin një mrekulli i vërtetë e
natyrës, jo vetëm të rrallë, por edhe të papërsëritshëm. Në çdo stinë ata i
jepnin hije, hijeshi e madhështi qytetit. Aty liheshin të gjitha takimet me
miqtë nga anët e anëve, aty shkrepeshin gati qind për qind të të gjitha
fotografive që mbaheshin kujtim për jetë. Aty drejtoheshin së pari e së fundmi
kamerat e fotoreporterëve dhe të kineastëve ngado që vinin. Në vitet
Shtatëdhjetë, në kohën kur po ndërtohej Hidrocentrali i Fierzës, nga
transformimet që ndodhen në qytetin Bajram Curri, të parët që e pësuan, ishin
blirët. Pa ata, njëherë e mirë, qyteti do të mbetej pa identitet. Dhe, sado që
u rrit, as në kulmin e lulëzimit të tij, qyteti i Bajram Currit asnjëherë nuk
arriti të ketë shtrirjen e fshatit Kolgecaj, ku ai zuri vend, asnjëherë nuk
arriti të sfidojë bukuritë e këtij fshati në rrëzë të Malit të Hekurave, pranë
pyjeve të gështenjave dhe jo larg njërës prej nyjave të rrjedhës së Valbonës.
Fatin e blirëve e pati edhe kulla malësore ku u lind dhe u rrit Bashkimi. Me
motrën, prindërit, nusen tiranase dhe fëmijët e tij Bashkimi u vendos në një
apartament me tri dhoma e një guzhinë, diku pranë hotelit
"Ndërtuesi", tek zona e quajtur Lloçi.
Bashkimi kishte mbaruar Institutin e Lartë të Arteve dhe ishte emëruar shef i
muzikës në Shtëpinë e Kulturës të rrethit. Ishte kompozitor, instrumentist - në
fizarmonikë dhe piano, ishte orkestrues (aranzhues), ishte drejtues orkestre,
organizator i festivaleve dhe veprimtarive të tjera krahinore, ishte
mësimdhënës i muzikës në shkollën e qytetit, drejtues i rretheve muzikore
jashtëshkollore, pjesëmarrës nëpër juritë e ndryshme etj.. Ishte një talent i
njohur dhe i respektuar nga nxënësit, kolegët vendës, por edhe nga profesorët
dhe kolegët që vinin nga Tirana apo Shkodra.
Falë rolit të veçantë të Bashkimit do të kishim muzikën e re qytetare, pra
këngën, vallen, muzikën orkestrale qytetare tropojane. Mbi sfondin e traditës
së përfaqësuar nga artistë të tillë të mëdhenj si Isuf Halili, Murat Alia, Zef
Avdia, Riza Zymeri, vëllezërit Bajra etj. etj. do të lartoheshin artistë të
mëdhenj të përmasave kombëtare si këngëtarët Fatime Sokoli, Shkëlzen Zalli,
Gëzim Nikaj, Fatmira Breçani etj., koreografët e kërcimtarët Skënder Haklaj,
Deli Metaliaj etj. Mbi traditën e re të ndërtuar nga Bashkimi, do të vinin
kompozitorë si Kolë Susaj dhe Skënder Dozhlani. Ansambli "Valbona" e
më vonë ansambli "Dardania" do të kishin famë jo vetëm kombëtare, por
edhe ndërkombëtare, duke çuar peshë jo vetëm skenat e Shqipërisë e të Kosovës
së asaj kohe, por edhe skenat ndërkombëtare.
Pa zmadhuar gjë, mund të them se më shumë se nëntëdhjetë për qind e repertorit
të këtyre ansambleve tropojane do të merrej nga Ansambli Shtetëror i Këngëve
dhe i Valleve, do të luhej nga artistët më të mëdhenj të Shqipërisë, prej tyre
do të frymëzoheshin Panajot Kanaçi, Besim Zekthi, Agron Aliaj etj.. Kostumet
tropojane do të zbukuronin trupën profesioniste të këtij ansambli. Pjesët
muzikore orekstrale tropojane do të ishin bazë e krijimeve të hatashme të
kompozitorëve të mëdhenj shqiptarë, sidomos atyre shkodranë si Tish Daija, Çesk
Zadeja, Ramadan Sokoli etj.. Ariet muzikore mbi këngët popullore tropojane do
të bëheshin pjesë e repertorit të artistëve tanë të operas. Dhe njeriu i parë
me të cilin këshilloheshin në Tropojë krijuesit nga kryeqyteti ishte pikërisht
Bashkimi.
Një pjesë e konsiderueshme e këtyre repertorëve kishin në zanafillë sidomos
krijimtarinë e Bashkimit dhe të kolegëve të tij më të vonë tropojanë. Nuk do të
arinte të kishte këngë në Festivalin e Këngës në Radiotelevizion, por pati në
veprimtari të tjera qendrore, lëvroi këngën për fëmijë dhe arriti të marrë edhe
çmime në Festivalin e Fëmijëve në Shkodër, ku madje, siç kujtojnë edhe sot në
Tropojë, çmimin e parë e shkëmbeu me një piano për Shtëpinë e Kulturës në
Bajram Curri. Bashkimi do të kishte edhe një rol episodik në filmin "Rrugë
të bardha" me skenar të Vath Koreshit e regji të Viktor Gjikës, ku një nga
rolet kryesore e luante tropojani Sali Doçi, aktor me talent të veçantë, por të
ndërprerë nga sëmundja e rëndë dhe pastaj nga vdekja.
Liceu artistik "Jordan Misja" në Tiranë, liceu artistik "Prenk
Jakova" në Shkodër, shkollat e tjera muzikore në vend, Instituti i Lartë i
Arteve (sot Akademia) do të vërshoheshin sidomos që nga vitet Shtatëdhjetë prej
talenteve të reja tropojane. Ata ishin nxënës të Bashkimit, ishin pjesëmarrës
të rretheve jashtëshkollore, ishin të zbuluar nga Bashkimi, sepse tek ai
paraqiteshin së pari të gjithë ata që mendonin se, po t'iu jepte sigurinë
Bashkimi, ata do të kishin sukses në konkurrimet. Duke parë tek Bashkimi
njeriun e drejtë dhe plotësisht të besueshëm, prindërit i dërgonin tek ai
fëmijët e tyre pa ngurimin më të vogël dhe me kënaqësinë më të madhe. Këta të
gjithë sot kanë zënë vend në jetë, jo pak prej tyre duke u shquar në skenat
kombëtare dhe ato ndërkombëtare.
PIKËTAKIMET ME FATIN
Çështja e fatit është e përcaktuar nga pikëtakimet me të: nëse je ti i vonuar
apo nëse fati është i vonuar, atëherë fatin tënd e rrëmben tjetërkush. Nëse ti
dhe fati jeni të njëkohshëm në pikëtakim, atëherë mund të thuhet me plot gojën
se të ka buzëqeshur fati. Kështu do të thoshte në një nga përsiatjet e tij të
shumta (ose të ashtuquajturat "Këshilla për lumturinë") me të cilat
stërviste mendjen e tij të madhe Arthur Schopenhauer, i njohur ndryshe si
"filozof i pesimizmit".
Miku im i vjetër, Bashkim Gjyriqi, duket se më së shpeshti nuk ka munguar në
pikëtakimet me fatin. Dhe anasjelltas. Do të ishte, pra, i përmbushur si
krijues, do të ishte i përmbushur edhe si familjar. Do të përballonte me
burrëri, në fillim të viteve Tetëdhjetë, vdekjen e prindërve njëri pas tjetrit
brenda dy ditësh, pastaj vdekjen aksidentale të djalit të madh. Dhe do t'iu
përkushtohej me sukses të plotë rritjes dhe shkollimit të fëmijëve, sekush prej
tyre më i talentuar, kryesisht në muzikë, se tjetri. Pastaj do të përjetonte
ardhjen në jetë të nipave dhe të mbesave dhe rolin gjithnjë në rritje të babait
e të gjyshit.
Në kushtet kur vajzat do të ndërtonin jetën e tyre e të familjeve të tyre
jashtë vendit, kur Shqipëria do të lëkundej me rrënjë e më degë anembanë,
Bashkimi prej disa vitesh do të vendosej me shtëpi në kryeqytet. Kështu do të
shkëputej nga veprimtaria aktive krijuese dhe do të merrej me mbarëvajtjen e
familjes amë e të familjeve të reja. Pa i shkëputur asnjëherë lidhjet me
Tropojën dhe me miqtë, të afërmit e kolegët, të shpërndarë tashmë, pikë e pesë,
gjithandej rruzullit tokësor. Pastaj do të pajtohej edhe me jetën e
pensionistit, të orareve të kafeve me shokët në shtëpi apo nëpër lokalet e
kryeqytetit. Dhe do të parapëlqente rolin e ri të të qenit në qendër të
gëzimeve të panumërta familjare.
"Lumturia iu përket atyre që i mjaftojnë vetvetes, atyre që kanë botë të
pasur vetjake," thoshte dikur Aristoteli. "...Njeriu i pajisur me
botë të pasur shpirtërore, shtonte Schopenhaueri, është i ngjashëm me dhomën e
ndritshme, të ngrohtë dhe të gëzuar të përgatitur për Krishtlindje në mes të
borës dhe akullit të natës së dhjetorit." Pa mbetur jashtë atmosferës së
xhunglës rrethuese, aq të rrëmujëshme e plot me të papritura shpeshherë nga më
rrënqethëset, Bashkimi parapëlqente të jetë larg bujës e zhurmës, larg mediave,
larg kronikave.
Me Bashkimin jemi njohur në rininë tonë të hershme, prej atëherë jemi miq, pa i
shkëputur asnjëherë komunikimet. Madje, edhe udhëtimin e fundit që e kam bërë
në Tropojë, nëpër Grykën e Dragobisë, në verën e vitit 1995, pra plot
shtatëmbëdhjetë vjet më parë, deri tek kroi i Fushës së Gjesë, ku edhe kemi
drekuar, e kemi bërë bashkë. Ndërsa vitet e fundit i kishim shpeshtuar ato
nëpërmjet rrjetit "fb". Aty edhe kemi sjellë kujtimet tona, kemi
diskutuar e kemi debatuar. Nga të gjithë miqtë realë dhe nga të gjithë miqtë
virtualë, Bashkimi ishte më i kënaquri ose, të paktën, ndër më të kënaqurit me
jetën. Informacione që merrja nga mediat, qoftë edhe ato sociale, i verifikoja
më së miri pikërisht në bisedat me Bashkimin. Ndodhte që unë këmbëngulja, në kërkim
të argumenteve më bindëse, dhe atëherë Bashkimi më kthehej: "Skënder, jam
Bashkimi." Ose: "Ej, Skënder, po flet me mua." Ngulmonte të
përbetohesha se, sa të shkoj në Tiranë, do të shkoj tek shtëpia e tij. Dhe,
shpesh, kur i dilja në bisedë, më përgjigjej: "Skënder, je në Tiranë? Ke
ardhur në Tiranë?"
Kënaqësitë e gëzimet i ndante tashmë edhe me miqtë e "fb". Dhe kur,
kohë më parë, njoftonte se ishte bërë gjysh për të satën herë, atij i pëlqente
tek i shkruaja: "Bashkim je një patriark i vërtetë, por je një patriark
modern. Je gjysh dhe do të bëhesh stërgjysh e katërgjysh." Dhe gjithnjë e
më shumë, Bashkimi do të mësohej e do ta përkryente rolin e tij në pult, duke
komunikuar në Skype e në "fb" dhe duke shpërndarë këshillat e babait
e të gjyshit, të mikut e të kolegut më me përvojë, të dashamirit të çiltër e të
besueshëm e të mirëpritur.
Bashkimi ishte ndër më aktivët në "fb", postonte pjesë muzikore
kryevepra klasike e të modernitetit, i shoqëronte me komente. Bënte komente pa
përtuar në postimet e miqve, të gjitha ishin profesionale, të gjitha hapnin
horizont tek bashkëbiseduesit në fushën e muzikës. Pa dyshim, largimi i
Bashkimit është një humbje edhe për miqtë e "fb".
Në komunikimet tona në "fb" Bashkimit i pëlqente të sillte kujtimet
tona të dikurshme. Kënaqej pa masë kur i flisja për imtësi të atyre kohëve.
Sidomos në ekspeditat foklorike që kemi bërë në zona të ndryshme të Tropojës,
ne e kalonim rrugën duke luajtur me rima. Gjenim rima sa më të vështira dhe ua
kalonim radhën shokëve. Kur gjenim rima befasuese, atëherë i pari që
shpërthente në të qeshura të fuqishme, ishte Bashkimi. Kështu bënte edhe kur ia
kujtoja pas dhjetëra vitesh.
Një ndër hobet e Bashkimit ishte edhe peshkimi. Grepin e peshkimit e merrte me
vete edhe në udhëtime. Kur punoja në Babinë, por sidomos kur punoja në
kabinetin pedagogjik më merrte për peshkim në Valbonë, sipër Urës së
Kolgecajve. Ai peshkonte trofta dhe unë i bëja rima. Kur nuk kishte sukses,
edhe rimat ishin të varfëra. Kur kishte sukses, rimat ishin të larmishme. Të
gatuara në një tepsi të madhe për një familje aq të madhe dhe për mikun e
shtëpisë, troftat e Valbonës ishin një mrekulli nga më të papërsëritshmet.
I PAHARRUAR NGA MIQTË DHE KOLEGËT
"Nuk ka shok më të keq për njeriun se shpirti. Të lë në baltë kur më së
paku e pret," shkruante në ngushëllimin e vet për Bashkimin një mik.
Pak ditë para largimit nga jeta, Bashkimi shkëmbente në faqen e tij në
"fb" me kryetarin e Klubit të Shkrimtarëve të Tropojës Lulzim Logu
këto mesazhe: "Përshëndetje! Sot mora në duar librin me poezi të vajzes,
Naida, gëzohem që një tjetër emër femëror i shtohet poezisë tropojane, i uroj
asaj rruge të mbarë në këtë pasion të bukur si dhe ju shëndet dhe mbarësi si
një suport i madh për fëmijët tuaj. Edhe në emër të Klubit të Shkrimtarëve dhe
Artistëve të Tropojës, të cilin e drejtoj, i uroj mirëseardhje në mesin e
krijuesve tropojanë dhe jemi të hapur për një promovim të këtij libri këtu në
qytetin e saj të lindjes. Me respekt, Lulzimi Logu,Tropojë." -
"Bashkim Gjyriqi: Flm Lulzim për fjalët e mira dhe të ngrohta. Do vij në
B.Curri dhe unë dhe Naida për festën e Tropojës dhe e bisedojmë aty propozimin
tënd për promovimin e librit. Me konsideratën më të lartë për ty.Tung."
Bashkimi nuk e mbajti dot fjalën. Nuk shkoi dot në Festën e Tropojës që mbahej
pas pak ditësh në Valbonën piktoreske. Dhe largimi i tij do të përjetohej rëndë
edhe nga kjo simbolikë.
"Më gozhdoi e më hidhëroi pamase vdekja e papritur e Bashkim Gjyriqit që e
kam njohur tash 50 vjet. Kemi punuar së bashku në Shtëpinë e Kulturës e më vonë
në Drejtorinë Kulturore të Tropojës. Ai e njihte mirë kulturën dhe artin. Ishte
kompozitor me arritje cilësore. Njeri i çiltër dhe fisnik. Për të është e
nevojshme të shkruhet shumë më tepër. Ngushëllime familjes dhe gjithë të
afërmëve të Bashkim Gjyriqit," shkruante ish kolegu e ish shefi i
Bashkimit, Marash Mëhilli, në ngushëllimin e tij.
Ndërsa Ramiz Lushaj, Drejtor i Qendrës së Studimeve Amerikano-Britanike,
shprehej në mënyrë poetike: "Iku kaq shpejt e papritun Bashkimi i qytetit
te Alpeve, i kangës tropojane, i brezave artistë tue na lanë dhimbje e
mos-harresë. JETOI ME EMNIN E VET, KRIJOI EMNIN E VET, E LA EMNIN E VET. Si për
koincidencë para 23 orësh iu nis një foto me rrugën drejt Qytetit të Alpeve -
atje ku lindi, aty ku do i bahen homazhe, te vendi i prehjes së përjetshme. Së
fundit një like e bani për Shqipërinë Etnike, një vlerësim mirënjohjeje për
Fatime Sokolin, një falmeshendete me Lulzim Logun për të marrë pjesë në
"Festa e Tropojës" e promovim të librit të vajzës, Naidës. Në një
festival kombëtar të fëmijëve në Shkodër e fitoi çmimin e parë me kangën e tij,
po dikush i pushtetshëm iu lut t'ia linte radha-vendin një tjetri... dhe i
premtoi t'i bante ndere. Çka lypi i miri Bashkim: një piano për Tropojën... Sot
kanga e vallja tropojane janë në piedestal të kohës: aty e ka emrin e vendin e
vet edhe Bashkim Gjyriqi, që kurrë nuk kërkoi lavdi veçse qetësi, krenari,
miqësi. Po e përcjellim me lotë dhe do të vijë me kangë. Në vendlindje po e ban
rrugëtimin e fundit... të qoftë i lehtë dheu i tokës ku u rrite e të rriti, të
qofte i përjetshëm kujtimi e vepra, t'u ndrittë emni në breza të gjakut, të
pragut, të Malësisë së Mirë, të Veriut Shqiptar, të Shqipërisë Etnike!"
"Ngushëllime të thella familjarëve të mikut tonë të paharruar. Bashkim
Gjyriqi ishe një artist dhe një mik i mirë. Kafen e mbrame me të e kam pirë
vetëm para pak javësh. Do t'më mungojë," shkruante poeti Jaho Margjeka.
Ndërsa kolegu i një kohe të gjatë, kompozitori Kol Susaj shprehej: "Më
pikëlloi MË PIKËLLOI lajmi i ndarjes nga jeta të kolegut, shokut e mikut tim të
paharruar Bashkim Gjyriqi. Ngushëllimet e mia për familjen, të afërmit, shokët
e miqtë e shumtë në Shqipëri e jashtë saj, por në veçanti për artistët
Tropojanë. EMRI, Jeta dhe kontributi i tij në fushën e artit e muzikës do të
jetojnë sot e mot..... ! I PËRJETSHËM KUJTIMI I TIJ !"
Nga komuniteti i fejsbuksave do të sillte ngushëllimet e tij një nga më aktivët
e tyre, Ilir Seci: "Sapo mësova një lajm të hidhur, miku ynë në jetë dhe
FB Bashkim Gjyriqi qenka ndarë nga jeta! Një humbje e rëndë për familjen dhe të
afërmit e tij, një humbje e rëndë për të gjithë ata që e njohën nga afër edhe
patën fatin ta keneëmik, një qytetar i denjë i Tropojës që sot la një vend bosh
mes nesh! Ngushëllimet më të sinqerta familjes dhe të afërmëve! Gjithmonë do
kujtohesh miku ynë i përbashkët, gjithmonë do e hapim FB me shpresën se dita
jonë do plotësohet me një koment tuajin ashtu si i bënit vetëm ju!"
Tropoja ka nxjerrë plot Artistë të Popullit, Artistë të Merituar, Mjeshtra të
Mëdhenj e të tjerë artistë me tituj të lartë. Në mesin e tyre, ndonëse pa asnjë
titull apo dekoratë, qëndron shumë lart Bashkimi Gjyriqi, pa rolin e të cilit
nuk mund të kuptohet jeta kulturore e Tropojës për disa dhjetëvjeçarë.
©
NDËRVETINga SKËNDER BUÇPAPAJ
Pesëvjetori i vizitës së Presidenti amerikan në Shqipëri XHORXH W BUSHI NË TURIN EUROPIAN HISTORIK TË KOSOVËS
Veta e parë LETËR ZOTIT PËR BARDHYL AJETIN!
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ (shkruar më 4 qershor 2005)
SHQIPËRIA POSTKOMUNISTE DREJT PRESIDENTIT TË GJASHTË
Nga SKËNDER BUÒªPAPAJ
MIRËNJOHJE AMERIKËS!
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
DOBIA KRYESORE E KATASTROFAVE NATYRORE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
DY FJALË PARA PROTESTËS SË PRITSHME TË VETËVENDOSJES
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NJË VIT HARRAKAT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
HAVELI QË E PATËM, HAVELI QË NUK E PATËM
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SINOPSIS STINORIT TË SIVJETËM TË ZJARREVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PRESIDENTI BILL KLINTON ËSHTË NJERIU QË MORI VENDIMIN EPOKAL PËR ÇLIRIMIN E KOSOVËS
Ribotohet me rastin e 65 vjetorit të lindjes së presidentit të 42-të të SHBA
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
ZËVENDËSKRYEMINISTËR PËR GJUHËN SHQIPE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
DISA IDE PËR ORGANIZIMIN E DIASPORËS SHQIPTARE NË ZVICËR
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
URIMET MIRËSEARDHËN
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
INSTRUMENTI I VETËM ËSHTË PUNA
MË SHUMË SE OPOZITË INSTINKTIVE, KOSOVËS I DUHET NJË OPOZITË ME STRATEGJI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
REVOLUCIONE APO RRËSHQITJE SITUATE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
URIMET EVROPIANE NDOSHTA NUK DO TË VIJNË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
FORCËN E OPOZITËS NUK E BËJNË NUMRAT
Nuk e bën as dobësia e shumicës qeverisëse
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
BISEDIME JO, DIALOG PO
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
POETIKA E DHIMBJES NË NJË ROMAN TË RI
Romani "Imazh" i Zef Mulajt
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NJË SKEMË PA SENS KRIJUES
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
A ËSHTË E PËRGATITUR LIDHJA DEMOKRATIKE PËR TA QEVERISUR KOSOVËN?
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
THAÇIZMI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
RADHA E RËNIES SË RAISËVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
21 JANARI DHE INTELEKTUALËT LAKEJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
KUVENDI I RI: TIPOLOGJI, KAAKTERIZIME, PROGNOZA
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PËRSHPIRTNI NAZMI LUKAJT, MIKUT DHE KOLEGUT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
21 JANARI NË RADARIN E JASHTËM MEDIATIK
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NJË VERSION I NËNTËDHJETESHTATËS
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
BAJRAKU NË ÇARSHI OSE POLITIKA NË ANKAND
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
ROJA TË SOVRANITETIT
Zotër shtëpie
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PDK DHE LDK SHTRATIN ENDE TË NXEHTË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
ALTERNATIVË MAFIOZE PUSHTETIT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SUDETIÇ, I TRETI I MOSKETIERËVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
KOLLITJET E STALINIT...
...nesër në "tri komunat heroike"
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MARTY & THAÇI, THE PRECEDENT & SUBSEQUENT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
TË DUAN, PA TË QORTOJNË
(Letër e mbyllur partive)
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
UKË RUGOVA DHE QYTETARIA E DINASTIVE NË DEMOKRACI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SIMBOL I LUFTËS SË KOSOVËS ËSHTË SHTËPIA E JASHARAJVE, NUK ËSHTË "SHTËPIA E VERDHË"
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
EVROPA NË ANËN E HUMBËSVE TË LUFTËS SË KOSOVËS
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MINUS NEXHATI, PLUS ALBINI, BARAS ÇKA?
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
POLITIKËN MUND TA NDRYSHOSH VETËM DUKE MARRË PJESË NË POLITIKË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SHKODËR SHQYPNIA!
PARTITË E KRYEMINISTRAVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
UKA DHE ISAI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
DOSIADA
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
TIPOLOGJIA E LISTAVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SHKRIRJA E MEDIAVE NË PUSHTETIN POLITIK
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MURMURIMË DUKAGJINI (REQUIEM PËR DIN MEHMETIN)
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
ZGJEDHJE TË FAKTIT TË KRYER
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Sot mbushen plot 17 vjet nga dalja për herë të parë në satelit e Radiotelevizionit Shqiptar
NGASJET E PERSONALIZIMIT TË HISTORISË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ<
GREQIA DHE SHQIPËRIA, GREKËT DHE SHQIPTARËT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MJAFTON EMRI IBRAHIM RUGOVA
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
KALVARI I NJË MOCIONI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PDK DHE LDK SHAHEN... DERI PAS ZGJEDHJEVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
AKSESI I KOSOVËS NË DOSJET E SPIUNËVE TË SAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NGA NGURIMET NË NGUTJE?
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SINDROMI I THESARIT TË ALI PASHË TEPELENËS SI E KAPI GREQINË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
EMPATI E MBRAPSHTË E SOCIALISTËVE ME DEMOKRATËT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
SHQIPTARIZMI NË KONTEKSTIN E EVROATLANTIZMIT DHE GLOBALIZMIT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
VIZIONI YNË EVROPIAN I RIBASHKIMIT SHQIPTAR
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
HAMENDJET PARAZGJEDHORE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NUK KAM MALL PËR FUSHATAT E DORËHEQJEVE, LARG QOFSHIN FUSHATAT E DORËHEQJEVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
A DO TË VAZHDOJË NJOHJET EDHE GJATË DIALOGUT?
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MBYLLJA ME NDER E MISIONEVE NDËRKOMBËTARE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
A MUND ERDHËT PREJ NJU JORKU
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NË Ç'RRUGË KA HYRË PROCESI I NJOHJEVE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NË LDK ASGJË E RE, ASGJË E RE NË LDK
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
HISTORIA NUK ËSHTË E PARTIVE, PARTITË JANË PJESË E HISTORISË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
E NGRIRË KOSOVA NUK MUND TË HYJË NË BISEDIME TË REJA
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
AZEMI, DISIDENTI I LINDUR
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MIQËSIA ME VATIKANIN
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
VDEKJA E POETIT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
FATI I UKSHIN HOTIT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PA ZBARDHJEN E HISTORISË DISIDENCA SHQIPTARE NUK DO TA FITOJË QYTETARINË
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
PËR INAT TË KOSOVËS, SERBIA ËSHTË GATI TË BËJË ÇFARËDO HARAKIRI
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
LERENI KOSOVËN SHËNDOSH, NËSE E DONI SHËNDOSH BALLKANIN, EVROPËN...
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
EMRI NDËRKOMBËTAR I KOSOVËS
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
KOSOVA DHE NJOHJET - GJEOPOLITIKA TJETËR
MË TEPËR SE NJË GJETJE FORMULE, NJË THYERJE TABUJE
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
AS REVANSHISTË, AS TË REVANSHUAR
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
VERIU I KOSOVËS, FUSHËBETEJA E FUNDIT?
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
NË HORIZONTE ENDE ASNJË RRETHANË OPTIMALE PËR BISEDIME
KORRUPSIONI SHESHIT
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
MARRËDHËNIET ME NDËRKOMBËTARËT SHPREHIN AFTËSINË SHTETËRORE TË KOSOVËS
Nga SKËNDER BUÇPAPAJ
©