Më 18 shkurt, në Shtetet e Bashkuara është dita e Presidentëve, kur amerikanët
ndalen për të nderuar udhëheqësit e vendit të tyre, duke filluar me presidentin
e parë, Xhorxh Uashington.
Që nga koha e vdekjes së Uashingtonit më 1799, ditëlindja e tij, 22 shkurti, u
bë jo-zyrtarisht një ditë feste dhe në vitin 1885 u shpall festë kombëtare. Me
kalimin e kohës, amerikanët filluan të nderojnë një udhëheqës tjetër të madh,
Abraham Lincoln, ditëlindja e të cilit, më 12 shkurt, bie afërsisht me
ditëlindjen e Uashingtonit. Në vitin 1971, dy ditëlindjet u njëjtësuan, dhe u
vendos që të gjithë presidentët të nderohen të hënën e tretë të muajit shkurt.
Uashingtoni fitoi famë për udhëheqjen e amerikanëve drejt fitores në luftën për
pavarësi nga Britania. Popullariteti i tij ishte i tillë sa ai mund t'a
shpallte veten mbret, nëse do të zgjidhte të bëhej i tillë. Disa prej oficerëve
në ushtrinë e tij, të padurueshëm me procesin demokratik, i kërkuan
Uashingtonit të shpallej mbret.
"Hiqni dorë nga këto mendime", u tha Uashingtoni, dhe i qortoi ashpër
ata që bënë këtë propozim. Ai urdhëroi shpërbërjen e ushtrisë, dha
dorëheqjen nga posti i komandantit dhe doli në pension duke u tërhequr në jetën
private.
Në atë kohë, Amerika ishte një konfederatë prej 13 shtetesh të lira. Gjatë 6
viteve të ardhshme, amerikanët u përpoqën për të krijuar një qeveri efektive
federale, por që u linte shteteve kompetenca të rëndësishme. Shumë amerikanë
nuk besonin në idenë e një qeverie qendrore dhe i frikësonte shpërdorimi i
pushtetit nga zyrtarët federalë, veçanërisht presidenti.
Në këtë kohë kritike, Uashingtoni ishte një person që shumica e amerikanëve
ishin të gatshëm t'a besonin. Ai ishte zgjedhja e vetme për të qenë
presidenti i parë i vendit.
Kur Uashingtoni mori detyrën, Shtetet e Bashkuara kishin një kushtetutë, por
qeveria nuk ishte organizuar ende. Kur Uashingtoni u largua, Shtetet e
Bashkuara ishin njohur nga fuqitë e mëdha të botës. Uashingtoni e vuri vendin
mbi një bazë të shëndoshë financiare dhe krijoi një ushtri efikase për të
mbrojtur kufijtë e zgjeruar të Amerikës.
Në Francën revolucionare, idealet demokratike denigruan në trazira,
terror dhe shtypje. Por në Shtetet e Bashkuara, nën udhëheqjen e Uashingtonit,
revolucioni prodhoi qeveri të qëndrueshme, demokratike dhe të ligjshme. Duke
lënë vullnetarisht postin e presidentit pas dy madanteve katër-vjeçarë,
Xhorxh Uashingtoni vendosi një precedent të rëndësishëm për të gjithë
presidentët e ardhshëm. Ai gjithashtu mbikëqyri transferimin paqësor të
pushtetit nga një udhëheqës i zgjedhur në një tjetër, një parim jetik për
demokracinë dhe një shembull për popujt në mbarë botën.